Weer thuis
13 juni 2016 - Heerhugowaard, Nederland
We zijn inderdaat weer thuis na een korte maar hevige fietstocht. Laat ik starten waar ik geëindigd ben in Losrch. We zijn direct na het ontbijt naar de fietsenmaker gereden die de versnelling heeft gekalibreerd. Dat kan ik nu ook zelf in geval van nood. Het is een redelijke mooie dag niet te heet en droog. De weg is goed te volgen en we genieten van het fietsen en het weer. In Ladenburg een klein mooi historisch stadje gaat de route langs de Neckar richting Heidelberg. We nemen de hele middag de tijd om in Heidelberg rond te kijken en te genieten van het mooie weer en zijn Alte Brucke over de Necktar en de barokke Altstadt, waar de imposante ruïne van het Heidelberger Schloss op een beboste helling bovenuit rijst. Met de fiets rijden we de helling op naar de ruïne onze versnellingen uitproberen. Die doen het beide erg goed. Het is een echte universiteitsstad overal zie je studenten lopen en fietsen. De volgende dag volgen we de Neckar. Het pad is bezaaid met boomresten en modder. De rivier is niet buiten zijn oevers getreden maar de berg is gedeeltelijk naar beneden gekomen en verspert regelmatig ons pad. In een nagekomen bericht over de route hebben we gelezen dat bij een klein plaatsje een omleiding van kracht is vanwege wegwerkzaamheden. Bij de omleiding aangekomen zien we geen enkele bouwactiviteit en een redelijk pad over de opgebroken weg. We wagen het erop en na ongeveer 1.5 km zitten we weer op de normale weg. In het plaatsje Bad Friederichshall verlaten we de oever van de Neckar en volgen we de Kocher. Het is een landelijke omgeving en het dal wordt ook steeds smaller. Ook hier komen we regelmatig modder, stenen en bomen op het fietspad tegen. We kunnen dan niet meer fietsen maar moeten de fiets door de modder duwen of over stenen en takken. Onder weg wordt er hard gewerkt om de route weer begaanbaar te maken maar eerst wordt de weg voor de auto schoongemaakt. Net voor Braunsbach is het fietspad helemaal bedolven onder modder, stenen en stukken boom. We hebben veel moeite om de fiets er door te krijgen. En in het dorp zelf is de weg helemaal afgezet. Op mijn vraag wanneer we er weer door kunnen zeiden ze dat duurt nog maanden. We moeten een eind omrijden en dat betekent in dit smalle dal dat we moeten klimmen. Het aantal kilometers is niet van belang maar wel de hoogte van het klimmen. Laat in de middag bereiken we ons eind adres voor deze dag. Het weer is weer dreigend en gelukkig hebben ze nog een kamer voor ons. Piet heeft al enkele dagen een zeurende pijn in zijn heup die nu veel erger wordt. Zitten staan en lopen gaat steeds lastiger en hij leeft op pijnstillers. Na een slechte nacht besluiten we om terug naar huis te gaan. We zijn gisteren eerst naar Neurenberg en daarna naar München gereisd en met de nachttrein naar Amsterdam.. Dit is het einde van onze fietstocht. naar Rome.
Groetjes van Piet en Ina..
Als de pijn weg is Piet, kunnen jullie toch ook vliegend naar Rome gaan!!!!! Dat is ook heel gezellig!
Desondanks bedankt voor jullie verhalen en foto's.
Groetjes en tot ziens, Paul en Mieke.
Tot ziens Bob
Een paar hindernissen zijn nog wel leuk, maar er zijn grenzen.......
Pijn is altijd een seintje van je lichaam dat er iets niet goed gaat, beter om daar toch naar te luisteren...Hopelijk valt het mee.
Groetjes Petra
Tjalke